SA MGA MARTIR AT BAYANI NG BAYAN

“Ang iyong mapupugtong hininga
ay ang siyang magbibigay buhay sa ating bayan
at siyang matamis na alaala na maiiwan sa iyong kapatid”.

- Andres Bonifacio

Rumagasa ang dugo sa iyong mga ugat,
umalab ang puso mong naghihimagsik,
inalay mo sa masa ang bawat salita na namutawi
sa iyong mga labi – tanging sigaw ay paglaya.

Inalay mo ang bawat patak ng pawis at dugong
nagmumula sa iyong katawan sa tuwinang
sinusuong mo ang landas ng kalayaan
ang landas na di kailanman magiging payapa

Sapagkat bagyo ang iyong sinuong, ang bagyo
ng pasismo, ang sigwa ng dahas,
Hinaharap mo ang delubyo ng pananakot
at panlilinlang na winawasiwas ng gubyernong
lango sa kapangyarihan at lulong sa karangyaan.

Batid mong dahas ang sukli sa pagsigaw ng katarungan,
dahas ang katapat sa paghingi ng pagkain sa tiyan,
hampas at dagok, konting bali ng braso at putok sa ulo
ang kapalit paggigiit ng karapatan sa edukasyon

Batuta at truncheon ng pulis ang sagot
sa panawagan sa pagpapataas ng sahod,
watercanon kung hindi naman bala ng armalayt
ang tugon sa paghingi ng lupa para sa mga magsasaka,
at buhay naman ang kabayaran ng kalayaan ng bayan.

Batid mo ito pagkat ika’y mulat at ika’y nagbuwis.
Inalay ang sariling buhay sa dambana ng masang api.
Ikaw na ‘di natakot, ‘di nanahimik, ‘di nag-alinlangang
itaya ang buhay sa gitna ng digma para sambayanan….

Hindi kayo malilimot…